Dorosłe samce osiągają wagę od 45 do maksymalnie 50 kilogramów. Samice natomiast nie są o wiele mniejsze. Waga dojrzałej przedstawicielki tej rasy może sięgać od 40 do 45 kilogramów. Cane Corso szczeniak - do kiedy rośnie? Jak każdy pies typu molos, szczeniaki Cane Corso późno dojrzewają.
Felietony poświęcone różnym rasom psów, zamieszczone w poprzednich artykułach, w większości dotyczyły grupy tzw dogowatych, których praprzodkowie, w czasach starożytnych żyli w Azji, na terenach Asyrii, Mezopotamii, Babilonu. Do tej grupy należy również współczesny bokser. Wyprowadzenie tej rasy, ma też swoją historię. W średniowieczu, w krajach europejskich zamieszkałych przez Germanów używano do polowań psów zwanych barenbeisser (pożeracz niedźwiedzi). Na wyspach brytyjskich, w krwawych widowiskach cyrkowych oraz do walk z bykami używano bullenbeisserów (dławiciel, pożeracz byków). Niektóre z odmian tych psów krzyżowano między sobą włączając w te eksperymenty hodowlane istniejącą już wcześniej na terenie Anglii rasę zwaną bulldog. Bullenbeissery występowały rownież w Niemczech. Miały opinię bardzo zręcznych psów, imponujących kocią szybkością. Potrafiły chwytem za nos unieruchomić najbardziej rozwścieczonego byka. Były też bardzo sprawne na polowaniu jako psy nagonkowe. Wielu autorów podaje, że pierwotnie niemieckie psy myśliwskie, w różnych okresach były krzyżowane z angielskimi mastifami. W drugiej połowie XIX wieku, znaczne wytrzebienie na terenie Niemiec zwierzyny łownej a zwłaszcza dzików, przyczyniło się do spadku popularności tych psów a w pewnym sensie do przekwalifikowania ich. Stały się nieodzowne przy pędzeniu bydła przez handlarzy. Hans Raber podaje, że za dobrego bullenbaissera płacono zadziwiająco wysokie ceny. Pewien mistrz rzeźniczy na pytanie czy nie sprzedałby swojego psa odparł: "nawet jeśli dałby mi pan tyle dukatów, ile mój pies waży, nie mogę go oddać, ponieważ jest on przy mojej pracy absolutnie niezbędny". Wśród protoplastów boksera wymienić należy również psa występującego w średniowieczu na terenie Francji, który wg źródeł historycznych zwał się "dławicielem brabanckim". Pod koniec XIX wieku licznie występujące w Niemczech bullenbeissery robią karierę w społeczności miejskiej. Nie tylko rzeźnicy ale inne grupy społeczne - studenci, aktorzy zaczynają doceniać wesołość tego psa, temperament, niepowtarzalną mimikę jego pyska. W owym czasie zaczęto używać nazwy boxer. Z anegdot dotyczących przodków boksera przetrwała jedna o Tyrrasie, psie bawarskiego herszta rozbójników. " Okropnie wielki i zdecydowanie długi pies, maści brązowej, z ciemnymi pręgami i czarnymi łatami, strzegł z podziwu godnym zapałem bezpieczeństwa swojego pana i uratował go z niejednego niebezpieczeństwa. W gospodach kładł się zazwyczaj na stołach, a jego ognisty wzrok skierowany był zawsze na drzwi, tak aby mógł obserwować wchodzących. Wydawało się także, że znał on bardzo dobrze wrogów Hiesela (ów rozbójnik nazywał się Matthias Klostermaier albo Hiesel z aut.), często bowiem nie szczuty atakował ludzi, którzy, jak okazywało się potem nie mieli dobrych zamiarów w stosunku do Klostermaiera. Dlatego też wielu wieśniaków wierzyło, że zwierzę to opętane było przez diabła". Wspomniany przestępca skończył na szubienicy a ówczesnym zwyczajem wraz z panem wieszano również psa. Pozostawiając niejako sekwencję historyczną kynologom wspomnieć należy, że za "matkę rasy" uznaje się sukę o nazwie Meta von der Passage, która występuje w rodowodach wszystkich bokserów i była kompozycją krwi brabantczyka, bullenbeissera i buldoga angielskiego. Obok hodowli kontynentalnej boksera, zwłaszcza włoskiej ( w mniejszym stopniu niemieckiej!) potęgami w omawianej rasie są Stany Zjednoczone i Anglia. Entuzjasta i znawca tych psów łatwo pozna egzemplarze z naszego kontynentu mające nieco inną rzeźbę głowy, mocno wysklepione czoło i silnie zaznaczony podbródek dający w efekcie "aroganckie" poddarcie nosa. Polska kynologia dość późno włączyła się w hodowlę boksera. W 20-leciu międzywojennym pierwsze egzemplarze sprowadzono z Czech i Niemiec. Na ogólnopolskiej wystawie zorganizowanej w 1935 roku we Lwowie na 34 psy do stróżowania i obrony były tylko 2 boksery. Trudno mówić o jakichkolwiek przedwojennych liniach hodowlanych gdyż takie nie przetrwały. Niektórzy znawcy omawianych psów, przypuszczali, że ówcześni właściciele bokserów prowadzili osobliwą politykę hodowlaną krzyżując je z buldogami angielskimi. Obie rasy nazywano "cwajnosami", rozróżniając jedynie "te większe" (tzn boksery) i "te grubsze"(tzn buldogi). Powojenne inicjatywy, w zasadzie początki hodowli omawianych psów w Polsce były dość żmudne. Poniemieckie pozostałości, bardzo różnych egzemplarzy, krzyżowano z podobnie pozostałymi, dogami de Bordeaux. Efekty tych działań, wpisywano do tzw. Księgi Wstępnej, i po ostrej, trzypokoleniowej selekcji, o ile nie pojawiły się cechy nietypowe dla rasy - czwarte pokolenie uzyskiwało prawo do rodowodu. Obecna pozycja boksera w kynologii polskiej jest mocna, zwłaszcza dzięki działaniom kilku entuzjastek tej rasy, dopływowi "świeżej" krwi, poprzez import wartościowego materiału i krycia za granicą. Na międzynarodowej wystawie psów w Poznaniu pojawia się około 70 przedstawicieli tych miłych, żółtych i pręgowanych czworonogów, które oceniane są osobno pomimo, że stanowią jedną rasę. Dopiero zwycięzca rasy jest niejako "wspólny". Odnoszę wrażenie, że popularność boksera, w naszym społeczeństwie jest umiarkowana co jest krzywdzące dla tego niepospolitego psa. Miły wygląd, wspaniała muskulatura, dynamika, skoczność, cudowna harmonia budowy anatomicznej o finezji rzadko spotykanej w społeczności psów - to wszystko promuje boksera jako niebanalny "bilet wizytowy", zdecydowanie nobilitujący "drugą stronę smyczy". Typowy bokser jest spokojny a jednocześnie bardzo szybki; pojętny, łagodny i posłuszny, zarazem czujny, spostrzegawczy, śmiały i nieufny do osób obcych. Bardzo przywiązuje się do swego opiekuna i domowników. Zdecydowanie staje w obronie przewodnika i członków jego rodziny. Łatwo poddaje się szkoleniu i sprawdza się doskonale zarówno jako pies towarzysz jak i obrońca. Jego ciętość i nieustraszoność daje właścicielowi znaczny komfort bezpieczeństwa. Wygląd: Wzrost w kłębie: pies 57 - 63 cm, suka 53 - 59 cm. Waga: psy o wzroście cm - ponad 30 kg; suki o wzroście cm - śr. 25 kg. Maść: żółta lub pręgowana, włos krótki, lśniący, przylegający. Głowa: lekko wysklepiona, krawędź czołowa wyraźna, pysk szeroki i silny, nie spiczasty i wąski. Bokser ma zawsze przodozgryz. Oczy: ciemne, spojrzenie inteligentne, wyrażające energię, nie ponure czy złe. Tułów: sylwetka kwadratowa, grzbiet prosty, kłąb dobrze wzniesiony, klatka piersiowa głęboka, sięgająca łokci, linia podbrzusza elegancko podcięta ku tyłowi. Wady: głowa zwężająca się lub buldogowata, zbyt jasne oczy, kufa zbieżna lub lekka, nos niedopigmentowany, grzbiet karpiowaty lub łękowaty, luźne łokcie, wszelkie wykoślawienia kończyn, niesymetryczne białe znaczenia, zbyt rozległe (ponad 1/3 sylwetki), złośliwość, nieobliczalność, brak temperamentu. Jan Borzymowski WORTAL zdjęcia dzięki uprzejmości: Stanisław Szczypiński,
Do jakiego wieku rośnie piesek kundelek / mieszaniec? Suka nie jest duża pies też Ostatnia data uzupełnienia pytania: 2010-06-22 18:38:53
Wiele osób nie ma pojęcia, do kiedy pies jest szczeniakiem. Trzeba mieć świadomość, że rozwija się on zupełnie inaczej niż człowiek. Na przestrzeni kilku miesięcy osiąga on maksymalny rozwój fizyczny. Człowiek potrzebuje do tego kilkunastu lat. Warto wziąć pod uwagę, że okres szczenięcy jest ciężki dla naszego pupila. To właśnie wtedy intensywnie się rozwija – zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym. Uczy się nowych rzeczy, poznaje świat, a także kształtuje swoje upodobania. Nie zapominajmy, że jesteśmy za niego w pełni odpowiedzialni. Musimy zadbać o prawidłowe żywienie czworonoga. Karma dla szczeniaka powinna być źródłem budulca i niezbędnych składników odżywczych. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Kiedy szczeniak zamienia się w dorosłego psa? Z pewnością nie każdy wie, kiedy pies jest dorosły. Zwykle nie zastanawiamy się nad tym na co dzień. Nie zauważamy, jak szybko rozwija się zwierzak, gdyż jesteśmy z nim niemal cały czas. Kontynuując odpowiedź na pytanie – kiedy pies jest dorosły – należy podkreślić, że jest to kwestia bardzo indywidualna. Nie można jednoznacznie określić, po ilu miesiącach nasz pupil osiągnie pełną dojrzałość. W przypadku ras małych i miniaturowych wyznacznikiem mogą być dla nas zęby. Zwierzak jest zwykle dorosły, jeśli posiada on stałe uzębienie. Psy zmieniają mleczne zęby na zęby stałe po około 8-10 miesiącach. Psy średnich ras (10-25 kg) uznawane są za dorosłe nieco później. Zwykle są one w pełni rozwinięte po 12 miesiącach. Czworonogi raz dużych uznawane są za szczeniaki do około 18 miesiąca, a raz olbrzymich nawet do 24 miesiąca. Psy ras dużych i olbrzymich potrzebują więcej czasu na pełne ukształtowanie organizmu. W dużej mierze wynika to z większych gabarytów oraz masy ciała. Zbyt szybki wzrost byłby zbyt dużym obciążeniem dla zwierzaka. Właśnie dlatego proces dojrzewania rozciąga się w czasie. Jak karmić szczeniaka? Wiedząc, kiedy pies przestaje być szczeniakiem powinniśmy zadbać o jego właściwe żywienie. Każdy właściciel czworonoga ma bezpośrednio wpływ na tempo oraz efektywność jego rozwoju. Warto dowiedzieć się, jak karmić szczeniaka. Ma on specyficzne potrzeby, które należy uwzględnić. Wykazuje on wyższe zapotrzebowanie na składniki odżywcze. Intensywny wzrost sprawia, że wskazane są tutaj znacznie częstsze posiłki, niż w przypadku psa dorosłego. Ile powinien jeść pies na tym etapie życia? Zwykle jest to 4-5 posiłków, jednak wszystko zależy od wielkości czworonoga. Nie zapominajmy o tym, że zwierzę nie może być przekarmiane. Zbyt duża ilość jedzenia również nie jest wskazana, gdyż w ten sposób pies może nabawić się nadwagi, która stanowi realne zagrożenie dla jego zdrowia. Najlepsza karma dla psa w wieku szczenięcym bazuje na wartościowych składnikach, które nie zawierają sztucznych konserwantów. Specjaliści zalecają, aby sięgać po renomowane marki. Pamiętajmy, że to w pierwszych miesiącach życia kształtuje się organizm naszego pupila. Mowa tutaj nie tylko o kościach, mięśniach i zębach, ale również narządach wewnętrznych. Kluczową rolę ma jakość podawanych posiłków. Wysokiej klasy karma dla szczeniąt jest nie tylko przepełniona witaminami i minerałami, ale również posiada drobniejsze granulki. Jest to bardzo ważne w momencie, gdy pies dopiero przyzwyczaja się do stałych pokarmów. Takie jedzenie nie musi być drogie. W sklepach internetowych znajdziemy produkty doskonałych marek w bardzo korzystnych cenach. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Kiedy wprowadzić karmę dla dorosłych psów? Czym karmić psa przechodzącego z okresu szczenięcego na dorosły? Zaleca się mieszanie dwóch karm. Dzięki temu stopniowo przestawimy naszego zwierzaka na jedzenie dla dorosłych. Zazwyczaj trwa to około dwa tygodnie, jednak pies może w pełni przywyknąć do zmiany dopiero po miesiącu. Musimy więc obserwować zachowanie naszego czworonoga. Dajmy mu wystarczającą ilość czasu. Oczywistym jest, że wiele psów może buntować się podczas zmiany karmy. Dotyczy to w szczególności zwierzaków, które spożywały jedzenie dla szczeniąt dłużej niż rok. Podczas zmiany karmy powinniśmy stopniowo zmniejszać ilość jedzenia dla szczeniaków i zwiększać ilość karmy dla psów dorosłych. Mieszajmy ją w miseczce, tak aby pupil nie miał możliwości wyjadania wyłącznie granulek, które mu smakują i są mu świetnie znane. Z pewnością będzie próbował zachowywać się w taki sposób, jednak nie jest to reguła. Istnieje sprytny sposób na przyzwyczajenie bardzo wybrednych psów do nowego jedzenia. Wystarczy zakupić dwie identyczne miseczki. W jednej z nich będzie stara karma, a w drugiej nowa. Powinniśmy zamienić miski stronami przy każdym posiłku. Ponadto ważne jest to, aby zmniejszać ilość starej karmy, a zwiększać nowej. Nie możemy jednak zrobić tego zbyt szybko, gdyż proces adaptacji nie przebiegnie pomyślnie. Warto mieć świadomość, że nie każda karma przypadnie do gustu naszemu zwierzakowi. Być może niechęć do jedzenia karmy dla dorosłych psów jest spowodowany upodobaniami czworonoga. Czasami wystarczy jedynie zakupić nową karmę np. o innym smaku lub innej marki. Jeśli pies będzie zachowywał się jak wcześniej, to wina nie leży po stronie jakości jedzenia. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking. 94 331 319 92 533 776 223 786