Stockholm syndrome is commonly linked to high profile kidnappings and hostage situations. Aside from famous crime cases, regular people may also develop this psychological condition in response to
Ailurofobia to jeden z rodzajów fobii, która dotyczy kotów. Fobik panicznie boi się tych zwierząt, a lęk ten jest bardzo silny i długotrwały. Czym jest ailurofobia i na czym polega jej leczenie? Ailurofobia objawia się przesadnym, anormalnym reagowaniem na widok kota. Choć osoba zmagająca się z fobią zdaje sobie sprawę z irracjonalności swoich obaw, to nie jest w stanie w żaden sposób samodzielnie nad nimi zapanować. Zetknięcie się z kotem powoduje takie same objawy (somatyczne i psychiczne), jak w przypadku innych fobii. Jak sobie radzić ze strachem przed kotami?Ailuforobia – co to jest?Ailurofobia, podobnie jak inne rodzaje fobii to przypadłość, której fobicy się wstydzą, zdając sobie sprawę z jej irracjonalności. Sama myśl o tym, że ktoś mógłby dowiedzieć się o panicznym strachu przed obiektem, sytuacją, miejscem czy osobą, może powodować ataki przypadku ailurofobii bodźcem inicjującym irracjonalny lęk jest nie tylko bezpośrednia styczność z kotem lub jego obecność w niedalekiej odległości, ale nawet kocie akcesoria, obrazki z kotem i wszystko inne, co kojarzy się z tym zwierzęciem. Osoba zmagająca się z ailurofobią tak bardzo boi się kotów, że nie jest w stanie przebywać w ich towarzystwie, a nawet słyszeć o kotach, ani oglądać niczego, co w jakikolwiek sposób kojarzy się z tymi podobnie jak inne fobie (arachnofobia, erytrofobia czy fobia społeczna), objawia się symptomami zarówno psychicznymi, jak i fizycznymi. Ailurofobia – objawyFobia przed kotami może w zetknięciu ze źródłem lęku wywołać objawy, takie jak: duszności, kołatanie serca, podwyższenie ciśnienia, uczucie uciskania w żołądku, zimne poty, uderzenia gorąca, uczucie „miękkich nóg”, drżenie i słabość mięśni, suchość w ustach, poczucie zbliżającej się śmierci, poczucie bezradności, chęć natychmiastowej ucieczki, zaburzenia świadomości, histeria, panika. Przeciwieństwem ailurofobii jest ailurofilia – to nadmierna miłość wobec kotów, zakrawająca na fanatyzm. Zamiłowanie do tych zwierząt nie jest niczym złym ani odbiegającym od normy. Jeśli jednak całe mieszkanie jest dosłownie zawalone plakatami, figurkami, pluszakami, bądź posiada się kilkanaście takich zwierzaków – może to świadczyć o anormalnym stanie. Ailurofobia – leczeniePodobnie jak w przypadku innych rodzajów fobii, najskuteczniejszą metodą leczenia ailuforobii jest psychoterapia. Najskuteczniejsze jest konfrontowanie fobika ze źródłem lęku. Jedna metoda polega na stopniowym oswajaniu z kotami: bezpośrednio lub pośrednio (na przykład poprzez wyobrażenia w stanie głębokiego relaksu). Terapeuta może także pokazywać na swoim przykładzie, że zwierzę nie jest groźne i nie stanowi żadnego zagrożenia – może głaskać i przytulać zbliżenia z obiektem lęku przeprowadza się przez długi czas, każdorazowo coraz dłużej i intensywniej. Niektórzy terapeuci przy leczeniu fobii decydują się na metodę rzucenia na głęboką wodę – pacjent postawiony w sytuacji bez wyjścia przekonuje się, że w zetknięciu ze źródłem lęku, nie dzieje się nic ciekawe, lęk przed kotami przejawiał Napoleon Bonaparte, Juliusz Cezar oraz Aleksander Wielki. Powyższa porada nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku jakichkolwiek problemów ze zdrowiem należy skonsultować się z lekarzem. Bądź na bieżąco. Polub fanpage Zdrowie Radio ZET na Facebooku!
Co to jest syndrom urologiczny kotów? Co jest główną jego przyczyną? Jakie koty najczęściej na niego chorują?
Co to jest chłoniak u kota? Chłoniak to nowotwór złośliwy, który może zaatakować organizm kota. Po łacinie choroba nazywa się Lymphoma. Znana jest również pod nazwą chłoniakomięsaka (lymphosarcoma). Chłoniak u kota Nowotwór tkanki krwiotwórczej należy do najczęściej spotykanych odmian tej choroby. Dotyczy on około 90% wszystkich przypadków chłoniaka u kotów. Nie istnieje norma co do wieku, w którym kot może zachorować na chłoniaka. Najczęściej występuje on w grupie wiekowej od 2 do 5 lat oraz u starszych osobników, powyżej 6 roku życia. Choroba może jednak zaatakować każdego kota, niezależnie od wieku. Jeśli chodzi o rasy, to największe prawdopodobieństwo zachorowania na chłoniaka występuje u ras orientalnych – szczególnie u kotów syjamskich. Podobnie jednak w tym przypadku, nie istnieje ścisła reguła i każda rasa jest na to narażona. Chłoniak u kota – objawy, morfologia Aby lekarz mógł z pewnością stwierdzić u kota chorobę, potrzebna jest dokładna diagnostyka oraz przyjrzenie się objawom. Na samym początku wykonuje się badania krwi oraz moczu zwierzęcia. Jeśli wszystkie wyniki potwierdzają obawy, należy wykonać dodatkowe badania które mają dać dokładną diagnozę. Lekarz wykonuje przede wszystkim biopsję węzłów chłonnych, które w przypadku chłoniaka często są powiększone. Na pobranych próbkach wykonuje się badania cytologiczne. Mogą one jednak nie dawać stuprocentowo pewnych wyników. O wiele godniejsze zaufania są pod tym względem badania histopatologiczne. Przeprowadza się je na próbkach tkanki pobranej z organizmu kota. Można dzięki nim nie tylko potwierdzić, czy w ciele osobnika znajduje się chłoniak, ale również ocenić poziom zaawansowania choroby oraz jej złośliwość. Chłoniak u kota – leczenie Pobór materiału z ciała kota do badań czy inne badania diagnostyczne mogą odbywać się na różne sposoby, w zależności od prawdopodobnego umiejscowienia chłoniaka. Jeśli podejrzewany jest chłoniak jamy nosowej, najczęściej stosuje się badania rtg oraz rezonans magnetyczny. Biopsja jest rozwiązaniem stosowanym zwykle w przypadku chłoniaka skóry. Przy chłoniaku płuc lub tchawicy jest z kolei wykorzystywana bronchoskopia. Chłoniak u kota – przewodu pokarmowego W przypadku chłoniaka przewodu pokarmowego stosowane są różne metody badań. Często jest to gastroskopia lub kolanoskopia; badania te mogą jednak nie być wystarczająco dokładne i nie zapewnić odpowiedniej ilości materiału do badań. Lepszą metodą jest biopsja – najczęściej przezskórna biopsja aspiracyjna cienkoigłowa albo gruboigłowa. W niektórych przypadkach próbki materiału z miejsc dotkniętych chłoniakiem pobiera się poprzez laparotomię diagnostyczną. Chłoniak u kota – śródpiersia Chłoniaka śródpiersia diagnozuje się rtg klatki piersiowej. Można również pobrać próbki płynu z klatki piersiowej i przeprowadzić badania cytologiczne. W przypadku chłoniaka nerek wykonuje się badanie usg z równoczesną biopsją aspiracyjną cienkoigłową. Do badania postaci nerwowej chłoniaka pobiera się próbki płynu mózgowo – rdzeniowego. Przeprowadza się też rezonans magnetyczny, tomografię komputerową oraz badanie melograficzne. Ogromne ryzyko zachorowania na chłoniaka występuje o kotów, które zaraziły się wirusem białaczki. Wówczas chłoniaki występują głównie w śródpiersiu, okolicach gałek ocznych, w przewodzie pokarmowym lub w rdzeniu kręgowym. Bardzo ważna jest tu odpowiednia świadomość właściciela oraz szybka reakcja na jakiekolwiek objawy choroby. Widać to zresztą po statystykach. Dziś notuje się znacznie mniej zachorowań na chłoniaka wywoływanych przez wirus białaczki. Wszystko za sprawą rosnącej wiedzy na ten temat, dzięki której właściciele zwierząt potrafią lepiej reagować na takie zagrożenia. Innym czynnikiem wpływającym na ryzyko wystąpienia chłoniaka jest wirus niedoboru immunologicznego kotów. Znaczenie mogą mieć również wszystkie inne dolegliwości, które obniżają ogólną odporność organizmu. Nie do końca wiadomo, jaki wpływ na występowanie chłoniaka mają stany zapalne błony śluzowej oraz jelit, utrzymujące się przez długi czas. Podejrzewa się jednak, że również one mają z tym silny związek. Niektóre rasy kotów posiadają silne uwarunkowania genetyczne do takich chorób. Do tego grona należą głównie rasy orientalne. Znaczne ryzyko zachorowania wywołuje dym tytoniowy. Właściciele powinni o tym pamiętać i chronić swoje zwierzaki przed jego wpływem. Objawy chłoniaka mogą znacznie się od siebie różnić w zależności od jego postaci. W przypadku chłoniaka jelitowego są to biegunki, zaparcia, utrata masy ciała oraz osłabienie organizmu. Postać śródpiersiowa chłoniaka wywołuje zwykle problemy w układzie oddechowym, takie jak kaszel i duszności. Chłoniak nerek Nerki są miejscem, w którym rozpoczyna się około 1/3 wszystkich przypadków zachorowań na chłoniaka. To właśnie z tego organu choroba często rozprzestrzenia się na inne obszary. Kolejna postać to chłoniak w postaci wewnątrznosowej. Również tu pojawiają się duszności i intensywny kaszel; dochodzi również do nadmiernego kichania. Chłoniak oka powoduje deformację i zmianę kształtu gałki ocznej. Dochodzi do wytrzeszczu przynajmniej jednego oka. Zmienia się również wielkość i kształt źrenicy. Karmy weterynaryjne dla kota z chłoniakiem nerek znajdziesz tutaj: Karmy dla kotów z niewydolnością nerek. Najniższa cena w sklepie:
Misconception: People who have Down syndrome cannot have children. Reality : It’s true that a person with Down syndrome may have significant challenges in rearing a child. But women who have Down syndrome are fertile and can give birth to children. According to older studies, that are being reinvestigated, men with Down syndrome are infertile.
utworzone przez | lut 10, 2022 | kot | Polifagia, czyli niezaspokojone uczucie głodu u wielu kotów stanowi nie lada wyzwanie. Każdy, kto choć raz doświadczył miauczenia głodnego kota ten wie, o czym mówię. Koty, które potocznie nazywamy ‚obżartuchami’ zachowują się jakby każdy posiłek, był tym ostatnim. Chodzą i miauczą, by dać im jeść. Wyjadają ludzkie jedzenie, czasem nawet są agresywne, kiedy ich głód nie zostanie w tej chwili zaspokojony. Co z tym zrobić i czy ma to jakieś behawioralne konotacje ? Razem z Karoliną Hołdą – dietetyczką zwierząt rozmawiałyśmy ostatnio w ramach darmowego webinaru właśnie o kotach, które są wiecznie głodne. Karolina przedstawiła na spotkaniu aspekt dietetyczny tego problemu jak sprawdzić ile powinien jeść nasz kot, oraz jak ocenić czy jest gruby. Jeśli chcesz poznać aspekty dietetyczne tego zaburzenia, to zapraszam Cię do obejrzenia naszego spotkania tutaj: Natomiast ja przygotowałam informacje o aspekcie behawiorystycznym i dzisiaj chciałabym Ci właśnie o tym powiedzieć. DLACZEGO KOT TYLE JE? Pierwszym krokiem zaraz po wykluczeniu kwestii zdrowotnych i dietetycznych, jest zastanowienie się, dlaczego nasz mruczek jest ciągle taki głody. Nuda – koty, które nie mają przed sobą żadnych wyzwań, całymi dniami są same, a ich jedyną zabawą jest bieganie za laserkiem po prostu się nudzą. Stres – tak samo jak u ludzi, którzy mają stresujący tryb życia i zajadają go słodyczami, tak samo u kotów może się to zdarzyć. Z pozoru może ci się wydawać, że Twój kot niczym się nie stresuje, ale dopiero doświadczony behawiorysta jest w stanie dokładnie określić i znaleźć przyczynę kociego stresu Lęk – koty z problemami lękowymi, które mieszkały w schroniskach lub doświadczyły jakiejś traumy, zdecydowanie bardziej będą narażone na to wieczne poczucie głodu. Szczególnie u kotów lękowych widać zaburzenia związane z jedzeniem, kiedy kot budzi nas w nocy, żeby dać mu posiłek: takie osobniki jedzą tylko wtedy, gdy cała reszta domu śpi. Czują się w ten sposób komfortowo. Zbyt szybkie odstawienie od matki – taka sytuacja zazwyczaj wiąże się z tym, że kot musi sam walczyć o jedzenie i życie będąc jeszcze maluszkiem. W ten sposób buduje się w jego głowie pewien schemat, który mówi mu ‚o jedzenie trzeba zawsze walczyć’ CZYM JEST SYNDROM GŁODU? ‚Jest to rodzaj zaburzenia powstającego w kociej psychice, które zazwyczaj dotyka zwierząt doświadczających potwornego, przejmującego głodu. Tak ogromnego, że realnie zagrażał ich przetrwaniu. Nie ma znaczenia czy te doświadczenia dotyczyły kociaka czy też pojawiły się już w wieku dorosłym – związana z nimi konieczność walki o życie (dosłownie!) wywołuje niesamowicie silne ślady w kociej głowie, a reakcje z nimi związane nie podlegają racjonalnej ocenie. Kot cały czas zachowuje się dosłownie tak, jakby kolejnego posiłku miało nie być.’ – Małgorzata Biegańska – Hendryk. Objawy: łapczywe jedzenie brak odruchu gryzienia (po prostu połykanie) wyjadanie innym kotom posiłków jedzenie odpadków żebranie o jedzenie człowieka (w tym również kradzież tego jedzenia JAK PRACOWAĆ Z ZABURZENIAMI JEDZENIA U KOTÓW? Rytualizacja posiłków – bardzo ważne jest to, żeby koty, które do tej pory miały dostęp do jedzenia w misce cały czas, przeszły na tryb żywienia o stałych porach. Nie jest to prawdą, że takie wydzielanie posiłków kotom je stresuje – to zapewnia im rutynę, a rutyna = poczucie bezpieczeństwa. Aktywne karmienie – podawanie jedzenia w atrakcyjny sposób jest super ważne dla kotów. możesz wykorzystać lickimaty, miski spowalniające, automaty na karmę czy maty węchowe. To wszystko spowoduje, że kot nie będzie tak szybko jadł, jego poziom ekscytacji posiłkiem również spadnie i przede wszystkim, to jedzenie będzie dla niego wyzwaniem. Zablokowanie możliwości zjadania rzeczy z blatu – jeśli Twój kot ma tendencje do wyjadania resztek, to zadbaj o to, by na kuchennym blacie i stolikach nie zastał nic smakowitego. Spokojne miejsce do karmienia – żeby taki kot nie wyjadał innym kotom w stadzie posiłków, ale też żeby sam czuł się komfortowo w kontakcie z jedzeniem, zapewnij mu ciche i spokojne miejsce sam na sam z miska. Ja często wykorzystuje do tego łazienkę Odnawianie cyklu łowieckiego – zabawa wędką przypominająca polowanie to podstawa życia każdego mruczka. Nie odbieraj mu tej przyjemności i baw się z nim codziennie!
Syndrom učence (anglicky Savant syndrome) je vzácně se vyskytující stav, kdy člověk (savant, česky učenec) s mentálním postižením zároveň vykazuje v určitých oblastech schopnosti, které vysoce překračují normu lidí bez mentálního postižení. [1] [2] Syndrom učence se vyskytuje zejména u osob s poruchami autistického
Syndrom wymiotowania żółcią Wymiotowanie żółcią zdarza się u psów dość często i zazwyczaj jest spowodowane nadprodukcją żółci w systemie trawiennym. Występuje przeważnie rano, na czczo oraz wieczorem, najczęściej dopiero po upływie kilku godzin od zjedzenia ostatniego posiłku, kiedy żołądek jest już pusty. Ponieważ pies nie wygląda na chorego, zjawisko to przypisywane jest przejściowej niedyspozycji żołądkowej i niestety na ogół lekceważone. Jest to duży błąd, ponieważ gromadzenie się nadmiernej ilości żółci w przewodzie pokarmowym psa może w krótkim czasie doprowadzić do powstania wrzodów i chronicznego nieżytu żołądka. Pod wpływem zalegającej żółci zwiększa się poziom kwasów, wskutek czego pojawia się najpierw podrażnienie a potem zapalenie błony śluzowej żołądka. Podobnie jak w wielu innych przypadkach zwlekanie z wizytą u lekarza weterynarii prowadzi do rozprzestrzenienia się zmian chorobowych w całym przewodzie pokarmowym. Po osiągnięciu pewnego poziomu zaawansowania choroby, mamy do czynienia już nie z incydentalnym zdarzeniem, ale z przewlekłą chorobą, której zawsze towarzyszą następujące objawy: wymioty rano na czczo lub wieczorem, kilka godzin po zjedzeniu ostatniego posiłku, ponieważ nadmiar kwasów najbardziej daje się we znaki przy pustym żołądku, treść żołądkowa w kolorze żółtym niepokój lub ból poprzedzający wymioty brak apetytu utrata masy ciała. Żółć pełni bardzo ważne funkcje w trawieniu, jest tworzona w wątrobie i przechowywana w pęcherzyku żółciowym a następnie dostarczana do jelita cienkiego, gdzie jest niezbędna do trawienia znajdującego się w nim pokarmu. Jeśli następuje nieprawidłowe zarzucanie żółci z jelita cienkiego do żołądka, może to skutkować podrażnieniem jego błony śluzowej. Organizm psa usiłuje się jej pozbyć i dlatego znajdujemy ją w zwróconej przez niego treści żołądkowej. Jeśli nie dochodzi do wymiotów, żółć pozostaje w żołądku, drażni jego błonę śluzową i stwarza dogodne warunki do powstania wrzodów żołądka. Trudno w tym schorzeniu wskazać jakieś szczególne predyspozycje, syndrom wymiotowania żółcią występuje jednakowo często u psów jak i u suk, zarówno u osobników młodych jak i w starszym wieku, nie ma również ras, których przedstawiciele byliby na te chorobę bardziej podatni. Wymioty pojawiają się sporadycznie, ale w ciągu dłuższego czasu, zawsze przy pustym żołądku. Badania laboratoryjne krwi rzadko odbiegają od normy, natomiast badanie RTG lub USG pozwala ujawnić spowolnioną perystaltykę żołądka. Ponieważ główną przyczyną problemu jest refluks i zaleganie żółci w żołądku pies powinien otrzymać odpowiednie leki polepszające motorykę przewodu pokarmowego, które spowodują sprawniejsze jego działanie, a także preparaty antyhistaminowe, zmniejszające wydzielanie kwasów żołądkowych. Bardzo ważnym elementem terapii jest odpowiednia, lekkostrawna, uboga w tłuszcze dieta. Bardzo często osiąga się poprawę na skutek zmniejszenia przerw między posiłkami. Ponieważ wymioty pojawiają się przy pustym żołądku, najlepiej dzienną dawkę karmy podzielić na kilka mniejszych porcji, przy czym ostatni posiłek pies powinien dostać tuż przed snem. Psy najczęściej dobrze reagują na leczenie, choć niektóre na powrót do zdrowia mogą potrzebować trochę więcej czasu.
Since its discovery in the early 1900s, MSG has been synonymous with delicious. When added to foods, it increases umami, which has been considered the fifth taste since the early 2000s (alongside
Mój kot zjada wszystko co uda mu się dopaść, obierki, skórki, suchy chleb, wszystko. Jest wiecznie głodny. Rzuca się dosłownie na jedzenie i cały czas drze się tak, że nie można zjeść normalnie obiadu. Horror, chwila nieuwagi i jest już w nie skutkuje, ani większe ilości jedzenia, ani bez ograniczeń dostęp do suchej karmy. Co robić?Mój kot jest wiecznie głodny, dlaczego on tyle je? Co robić?Brzmi znajomo? Jeżeli tak to dobra wiadomość można temu zaradzić. Zła nie będzie kiedy kot ciągle chce jeść, nie jest normalna. I na pewno nie należy bagatelizować sprawy. Trzeba się futrzakowi przyjrzeć. A jeszcze lepiej na początek zrobić mu wszystkie łapczywego jedzenia u może być wiele. Zazwyczaj są oznaką poważnych problemów zdrowotnych fizycznych lub być to min. zbyt silne zarobaczenie, cukrzyca, nadczynność tarczycy lub zwykła nuda i samotność, czy nawet depresja. Tak, koty również mogą mieć złej jakości również może powodować, że nasz pupil będzie rzucał się na jedzenie. Kot jest bezwzględnie mięsożercą więc podstawowym składnikiem jego jedzenia powinno być mięso. Jeśli nie sprawdzimy dokładnie składu kupowanej karmy to może się okazać, że serwujemy naszemu pupilowi, zamiast odpowiedniej dawki składników odżywczych, same puste kalorie. Które praktycznie przez niego przelatują i zwierzak jest po prostu głodny. No dobrze, jeśli jedzenie jest dobrej jakości i nie jest to choroba to co?Wilczy apetyt naszego kota może świadczyć o problemach z jego psychiką. Może to być tak zwany „syndrom głodu”. Jest to zaburzenie powstające w kociej psychice u tych futrzaków, które doświadczyły w swoim życiu przejmującego głodu. Głodu, który był tak silny i duży, że zagrażał jego zdrowiu. Dlatego kot cały czas zachowuje się tak jakby to był jego ostatni posiłek, on cały czas jest na etapie walki o życie, łapczywego jedzenia u niedokładne gryzienie jedzenia i połykanie dużych ilości kawałków karmy może doprowadzić do podrażnienia układu pokarmowego kota. A to już krok do pojawienia się wymiotów i biegunki a nawet do odwodnienia. Łapczywe jedzenie prowadzi również do zaburzeń związanych z wchłanianiem niezbędnych składników odżywczych, co jak wiadomo ma swoje konsekwencje z „syndromem głodu” nie zwraca uwagi na to co je, ważne dla niego jest by zjeść. Z tego powodu może zjeść wszystko, jeżeli według niego to coś ma odpowiedni zapach związany z pożywieniem, a więc może to być folia po wędlinie, resztki po naszym obiedzie itd. A to z zasady kończy się zatruciem albo niedrożnością jelita i operacją. I jest bardzo niebezpieczne dla naszego przejadanie się w prosty sposób prowadzi do nadwagi i otyłości dlatego u kotów wiecznie głodnych często obserwuje się nadmierny wzrost wagi. Jak wiemy zbyt duża otyłość, nie tylko u kota, może bezpośrednio zagrażać pomóc kotu, który odczuwa ciągły głód?Przede wszystkim należy pamiętać, że w normalnych warunkach kot zjada małe ofiary w dużych ilościach, czyli powinien zjadać kilka małych posiłków o regularnych porach. Nie podajemy, co jest bardzo ważne, dodatkowych karmą dobrej jakości, najlepiej mokrą z dużą zawartością mięsa, taką, którą nasz pupil faktycznie się ważne jest chowanie przed pupilem naszego jedzenia i resztek włącznie tych znajdujących się w koszu na śmieci. Chodzi o to aby uniemożliwić kotu rozwiązaniem pomagającym w walce z syndromem głodu ale też z normalnym łakomstwem naszego pupila może być miska lub specjalna mata spowalniająca jedzenie. Ich zadaniem jest wymuszenie powolnego jedzenia, czyli zmusza kota aby porcje, które bierze do pyszczka były dużo mniejsze co sprzyja lepszemu trawieniu. Jak wiemy powolne przyjmowanie pokarmu jest po prostu matę do lizania płaska co powoduje, że nie podrażnia kocich wibrysów i nie wywołuje kociego trądziku. Kot liżąc rozsmarowany posiłek (mokrą karmę) na macie pobudza zmysły, uwalnia do organizmu uspakajający hormon. Lizanie rozsmarowanych kawałków karmy działa na mruczka kojąco oraz zapobiega łapczywemu jedzeniu. Jednocześnie wydłuża sam czas jedzenia. Uatrakcyjnia posiłek i zapobiega pamiętać, że pozytywnie zmęczony pupil to szczęśliwy i spokojniejszy ani miska spowalniająca ani mata LickiMat nie jest lekarstwem i zanim zaczniemy stosować jakiekolwiek dobre rady, szczególnie te z internetu, to wcześniej warto wybrać się do lekarza weterynarza, który prowadzi naszego kota. Zrobić pupilowi wszystkie niezbędne badania by wykluczyć choroby o innym podłożu i dopiero po postawionej diagnozie wprowadzać akcesoria i gadżety, które mogą w jakikolwiek sposób pomóc w świadomość, że zwalczenie syndromu głodu u kota może zająć wiele miesięcy a nawet całe lata. Jest to długa, żmudna praca dlatego należy uzbroić się w cierpliwość. Każde rozwiązanie pomagające w walce z syndromem głodu jest dobrym rozwiązaniem.„Bo najpiękniejsze koty świata to zdrowe koty!Bo najpiękniejsze koty świata to bezpieczne koty!Bo najpiękniejsze koty świata to szczęśliwe koty!”
. 615 114 295 130 688 417 675 189
syndrom głodu u kota
