Działa on przede wszystkim przeciwdrobnoustrojowo, a także przeciwbólowo. Świeże gałązki tui służyły (i służą do dziś) do okładania się w łaźni parowej w przypadku bólu stawów i mięśni. Indianie robili z nich również maści i okłady. Olejek z tui to silny antyseptyk. Skutecznie zabija bakterie, wirusy i grzyby.
Fot: Madeleine Steinbach / Olejek z oregano charakteryzują cenne właściwości lecznicze – ma działanie grzybobójcze i bakteriobójcze. Zawdzięcza je obecności olejków eterycznych, karwakrolu i tymolu w swoim składzie. Działa także moczopędnie i rozkurczowo. Właściwości lecznicze oregano odkryli już starożytni Rzymianie, którzy w połączeniu rośliny z oliwą odnaleźli skuteczny środek na reumatyzm. Dzisiaj olejek z oregano wspomaga leczenie grzybicy i stanów zapalnych. Jest także silnym przeciwutleniaczem. Co to jest olejek z oregano? Aby można było pozyskać olejek z oregano najwyższej jakości, roślina powinna mieć świeże liście i bardzo intensywny zapach. Zioło kwitnie od czerwca do sierpnia i można spotkać je w Afryce Północnej i na terenach Europy i Azji. W Polsce oregano uprawiane jest na całym obszarze kraju. Olejek z oregano – właściwości Olejek z oregano charakteryzuje wysoka zawartość flawonoidów, olejków eterycznych, substancji przeciwutleniających oraz witamin – A i C. Zobacz także: Olejek eteryczny lawendowy, pomarańczowy, z drzewa herbacianego i nie tylko. Zastosowanie w kąpieli, masażu i kominku Zobaczcie, jak zrobić olejek różany: Zobacz film: Jak zrobić olejek różany? Źródło: Dzień Dobry TVN Jego najważniejszym składnikiem są olejki eteryczne – tymol i karwakrol, które stanowią aż 1,2% objętości całej rośliny. Właściwości bakteriobójcze i grzybobójcze tymolu i karwakrolu były wykorzystywane już w starożytnym Egipcie, gdzie przy ich pomocy dokonywano mumifikacji. Składniki te mają następujące działanie: karwakrol – ma silne właściwości grzybobójcze, a ponadto jest wykorzystywany przy przeziębieniach, ponieważ wzmaga pocenie i działa przeciwbakteryjnie; tymol – środek do dezynfekcji np. ran lub skóry w przypadku możliwości zakażenia; seskwiterpeny – działają uspokajająco i przeciwbakteryjnie wobec bakterii Gram-dodatnich. Zawarte w olejku flawonoidy to nic innego, jak barwniki, które mają działanie zdrowotne. Są silnym przeciwutleniaczem – spowalniają proces starzenia się skóry, przesuszania i powstawania zmarszczek. Stosowane w różnych preparatach wspierają profilaktykę nowotworów. Ponadto flawonoidy wzmacniają naczynia krwionośne – nie tylko zapobiegają powstawaniu pajączków, ale chronią przed nawarstwianiem się złogów cholesterolowych, które są przyczyną miażdżycy. Działają także rozkurczowo, dlatego produkty z ich zawartością są pomocne przy bólach brzucha oraz bolesnym miesiączkowaniu. Witamina A wspomaga tworzenie szkliwa nazębnego, wzmacnia włosy i paznokcie i przeciwdziała zaburzeniom widzenia. Witamina C podnosi odporność organizmu, przyspiesza gojenie ran i zmniejsza obfitość krwotoków. Olejek z oregano a układ moczowy Olejek z oregano wykazuje działanie moczopędne. Dlatego może być stosowany przy lekkiej niewydolności nerek i problemach z oddawaniem moczu. Olejek pozwala skutecznie zwalczać pałeczki okrężnicy znane także jako Escherichia coli, chociaż pod tą nazwą kryje się ponad 200 różnych bakterii tego samego gatunku. Pałeczka okrężnicy występuje w organizmie jako naturalny składnik flory jelita grubego, gdzie pełni bardzo istotne funkcje: bierze udział w produkcji witamin B i K oraz wspomaga proces trawienia pokarmu i dopóki pozostaje w jelicie, nie wyrządza organizmowi krzywdy. Kiedy dostanie się do dróg moczowych, najczęściej w wyniku nieprawidłowej higieny podczas wypróżniania, stanowi bezpośrednią przyczynę zakażenia układu moczowego – w 60–80% wszystkich zakażeń tego układu. Na infekcję Escherichią coli najbardziej narażone są osoby po cewnikowaniu, np. przy okazji operacji chirurgicznych. Powoduje dyskomfort, jednak poza pieczeniem i swędzeniem może skutkować cięższymi powikłaniami. Wśród nich wyróżnia się odmiedniczkowe zapalenie nerek, pęcherza i cewki moczowej u dorosłych, a u noworodków – zapalenie opon mózgowych. Olejek z oregano na układ pokarmowy Olejek z oregano ze względu na silne właściwości grzybobójcze sprawdzi się w walce z tzw. zagrzybieniem organizmu czyli kandydozą. Jest to choroba, której przyczyną jest obecność Candida albicans. Grzyb może dostać się do ścian jelit, a stamtąd przeniknąć do krwi i zagnieździć się w innych częściach ciała. Staje się wtedy niebezpieczny i często odporny na działanie antybiotyków i pomocny w leczeniu może okazać się właśnie olejek z oregano. Olejek z oregano – zastosowanie zewnętrzne Dzięki zawartości seskwiterpenów olejek z oregano ma działanie uspokajające. Jego roztwór z gorącą wodą lub naparem z zioła może być stosowany do inhalacji oraz do smarowania bolącej części dziąsła w bólu zęba w celu przyniesienia ulgi w dolegliwościach. Działanie antyoksydacyjne olejku wspomaga opóźnianie procesów starzenia skóry, przesuszania i powstawania zmarszczek. Olejek z oregano – przeciwwskazania U osób zdrowych nie istnieją przeciwwskazania do stosowania olejku z oregano. Nie powinni nadużywać go mężczyźni, gdyż w zbyt dużych dawkach może spowodować problemy z potencją. Przyjmowanie olejku nie jest też wskazane w przypadku chorób układu sercowo-naczyniowego. Zobaczcie także, jak stosować olej z wiesiołka: Zobacz film: Olej z wiesiołka – zastosowanie. Źródło: Dzień Dobry TVN
Opis produktu. Suplement diety fin Candimis zawiera olejek uzyskany z lebiodki pospolitej (Origanum vulgare) – znanej powszechnie pod nazwą oregano. Głównym jego składnikiem jest olejek eteryczny, zawierający bardzo wartościowy, działający antyseptycznie karwakrol (suplement diety fin Candimis zawiera 80% karwakrolu).
Co to jest grzybica? Co ją powoduje?Grzybice to grupa wysoce zaraźliwych chorób zakaźnych, których czynnikiem etiologicznym są grzyby mikroskopijne. Dla ich określania stosuje się również termin mykozy. Za powstanie grzybicy odpowiadają setki gatunków grzybów, które podzielone zostały na trzy kategorie:dermatofity (tzw. grzyby niedoskonałe) - do zakażenia nimi dochodzi w wyniku kontaktu z zakażoną glebą (dermatofity geofilne), chorymi zwierzętami (dermatofity zoofilne) lub innymi ludźmi (dermatofity antropofilne). Te ostatnie są najczęstszymi czynnikami patogenetycznymi grzybic skóry i paznokci,grzyby drożdżopodobne - zdecydowana większość grzybów drożdżopodobnych należy do rodzaju Candida. Wśród nich najczęściej spotykany jest gatunek Candida albicans. Zmiany wywoływane przez ten patogen określa się mianem kandydozy,rzadko grzyby pleśniowe (tzw. pleśnie) - najczęściej izolowanym gatunkiem grzybów pleśniowych jest Trichophyton uwagi na powszechność występowania grzybicy i łatwość przeniesienia na inne osoby choroby te stanowią poważny problem epidemiczny. W tym, jak zapobiec grzybicy, fachowych informacji udzieli dermatolog. A teraz sprawdź, jakie czynniki predysponują do jej powstania. Dowiedz się, jakie są rodzaje grzybic i jak wspomagać ich leczenie domowymi czynniki sprzyjają rozwojowi grzybicy?Ludzki organizm jest bardzo często narażony na działanie chorobotwórczych grzybów. Rozwojowi zakażenia grzybiczego sprzyjają liczne czynniki. Ze względu na charakter podzielone zostały na:czynniki ogólnoustrojowe (immunologiczne i nieimmunologiczne):choroby nowotworowe,antybiotykoterapia i sterydoterapia,zaburzenia hormonalne pojawiające się w przebiegu niewydolności lub braku śledziony, cukrzycy, otyłości,awitaminoza (całkowity brak lub znaczny niedobór witaminy lub ich zestawu w organizmie) grupy B,niedobór przeciwciał klasy IgA, czyli białek wydzielanych przez pobudzone limfocyty B (elementy morfotyczne krwi należące do krwinek białych) w przebiegu odpowiedzi odpornościowej,wrodzone i nabyte zaburzenia odporności,stany obniżonej odporności i ogólnego wyniszczenia organizmu,zaniedbania higieniczne,niedobór żelaza lub cynku,ciąża,wiek niemowlęcy i podeszły;czynniki miejscowe:oparzenia,przewlekła niewydolność żylna,zmiana pH skóry,nadmierna wilgotność skóry lub atopia (nieprawidłowa reakcja organizmu na alergeny powszechnie występujące w środowisku),współwystępowanie innych dermatoz;czynniki środowiskowe: zwiększona migracja ludności, przebywanie w miejscach publicznych, np. w obiektach sportowo-rekreacyjnych, sanatorium, mieszkanie w koszarach, akademiku, internacie, duża wilgotność i wysoka temperatura powietrza, posiadanie zwierząt domowych, narażenie zawodowe na grzybice odzwierzęce, np. rolnicy, widać, istnieje mnóstwo czynników predysponujących do rozwoju grzybicy, stąd też choroba ta cieszy się dużym rozpowszechnieniem w są rodzaje grzybicy?Zakażenia grzybicze dzieli się na:głębokie (zwane inaczej narządowymi lub układowymi) - mogą dotyczyć jednego lub więcej narządów, przybierając postać zakażenia uogólnionego przebiegającego z fungemią (obecność patogenu we krwi). Układowe zakażenia wywoływane są najczęściej przez grzyby z rodzaju Candida i Aspergillus. Dotyczą przede wszystkim płuc. Najczęściej występują u osób z immunosupresją jako tzw. zakażenia oportunistyczne,powierzchowne - występują znacznie częściej niż zakażenia głębokie. Rozwijają się w obrębie skóry i błon śluzowych. Jednymi z częściej występujących spośród nich są:grzybica stóp, w tym grzybica między palcami (zwłaszcza w przestrzeni międzypalcowej III i IV), potnicowa, złuszczająca,grzybica rąk/dłoni,grzybica paznokci - dystalna i boczna podpaznokciowa onychomikoza (DLSO), proksymalna (bliższa) podpaznokciowa onychomikoza (PSO), powierzchowna biała onychomikoza (SWO), wewnątrzpłytkowa onychomikoza (EO), całkowicie dystroficzna onychomikoza (TDO),grzybica skóry owłosionej - grzybica owłosionej skóry głowy (w tym woszczynowa, strzygąca, drobnozarodnikowa), grzybica brody (tzw. figówka),grzybica w pachwinach (zmiany pojawiają się też w fałdach międzypośladkowych i na górnych częściach ud).W piśmiennictwie spotykany jest również podział grzybic ze względu na pochodzenia zakażenia. Wymienia się tutaj grzybice endogenne (wywołane przez grzyby będące naturalną florą człowieka, np. Candida albicans), grzybice egzogenne (wywołane przez grzyby pochodzące z otoczenia) i grzybice pośrednie (endo- i egzogenne).Poza tym występuje podział uwzględniający naukową nazwę choroby związaną z konkretnym w rozpoznaniu grzybicy paznokciSchorzenia dermatologiczne nierzadko mają zbliżony obraz kliniczny. Wówczas postawienie jednoznacznej diagnozy, która decyduje o rozpoczęciu procesu leczniczego, jest mocno utrudnione. Kłopoty z rozpoznaniem nierzadko dotyczą grzybicy paznokci. Choroba ta zazwyczaj wymaga diagnozy różnicowej z łuszczycą i liszajem. Lekarz odpowiedzieć musi także na pytanie - „onycholiza a może grzybica?”. Onycholiza to dość mocno rozpowszechniona zmiana morfologii paznokcia. Charakteryzuje się oddzieleniem płytki paznokciowej od łożyska (tkanki położone pod płytką) i nagromadzenia pod nim powietrza. Jedna z nielicznych różnic onycholizy i grzybicy to twardość i gładkość płytki w pierwszej oraz kruchość i pobruzdowanie w drugiej. Podstawowa diagnostyka mikologiczna obejmuje: odpowiednie zebranie wywiadu, dokładny opis zmian klinicznych, diagnostykę lampą Wooda oraz wykonanie badania mikologicznego. Ze zmienionych chorobowo fragmentów zakładana jest hodowla mikrobiologiczna. Pozwala to na stwierdzenie nie tylko samego zakażenia grzybiczego, ale i rodzaju wywołującego go patogenu. W ciężkich przypadkach, w celu dokładniejszej oceny tkanki, konieczna staje się pozbyć się grzybicy?Skuteczne leczenie grzybic zależy od właściwego doboru odpowiednich preparatów przeciwgrzybiczych. Początkowo, jeśli istnieje taka możliwość, lekarz zaleca leki o działaniu miejscowym. Jeśli nie można ich zastosować lub nie przynoszą pożądanego rezultatu, stosuje się leki ogólne. Wśród jednych z częściej wykorzystywanych środków wymienia się: nystatynę amfoterycynę, natamycynę, ketokonazol, imidazol i jego pochodne, flukonazol, itrakonazol. Specjalistyczne leczenie warto wspomagać domowymi sposobami na grzybice. Ważną rolę odgrywają zioła na grzybicę. Najbardziej znane z działania przeciwgrzybiczego są szałwia i nagietek. W zależności od rodzaju grzybicy mogą być stosowane w różny sposób. Przykładowo w grzybicy jamy ustnej polecane są płukanki z naparów wymienionych roślin, a przy grzybicy skóry maść lub okłady. Inne zioła na grzybicę to: jeżówka, oregano, goździk, aloes. Znane z działania przeciwgrzybiczego są olejek z drzewa herbacianego, olejek lawendowy, wyciąg z pestek grejpfruta czy roztwór wody z octem jabłkowym. W tym, jak odgrzybić organizm, istotna jest dieta. Należy ograniczyć w jadłospisie cukry i wysoko przetworzoną żywność. Najlepiej wystrzegać się produktów z białej mąki, jak makarony, pieczywo, kluski. Mimo ogólnie korzystnego wpływu owoców na organizm przy grzybicy niewskazane są winogrona, morele, brzoskwinie, mandarynki, banany, gruszki. Z diety należy usunąć sery pleśniowe i produkty, w których znajdują się drożdże. Dieta na odgrzybianie powinna opierać się na warzywach o niewielkiej ilości skrobi, produktach będących źródłem bakterii probiotycznych, np. kefiry, jogurty naturalne i maślanki. Bakterie kwasu mlekowego, wykorzystując mechanizmy konkurencji międzygatunkowej oraz wydzielane przez siebie toksyny, skutecznie unieszkodliwiają grzyby. Ważne w walce z grzybami są też kwaśne produkty typu kiszonki, cytryny, grejpfruty, a także żytni chleb na zakwasie. Do pielęgnacji paznokci dłoni i stóp ze skłonnością do grzybicy. Polecany dla diabetyków. Preparat należy aplikować bezpośrednio na płytkę paznokcia.
Oregano (Origanum vulgare) jest powszechnie używane jako suszona lub świeża przyprawa nadająca wyjątkowy smak potrawom. Tymczasem znajduje również zastosowanie olejek z oregano, który wykazuje potencjalne korzyści zdrowotne. Czy można uznać go skutecznym w zakażeniach pasożytniczych oraz grzybiczych? Kiedy jeszcze można z niego skorzystać? Olejek z oregano na pasożyty Zainteresowanie ziołowymi preparatami wspomagającymi leczenie chorób, nie tylko pasożytniczych, wciąż rośnie. W kontekście leczenia pasożytów jelitowych, olejek z oregano wykazywał korzystne działanie hamujące rozwój pasożytów u zwierząt. W badaniu in vivo na ludziach, przeprowadzonym na grupie 13. pacjentów z pasożytami jelitowymi: Blastocystis hominis, Entamoeba hartmanni i Endolimax nana i dolegliwościami z przewodu pokarmowego, podawano 600 mg zemulgowanego olejku z oregano przez 6 tygodni. U wszystkich osób zaobserwowano eliminację pasożytów (Entamoeba hartmanni – cztery przypadki, Endolimax nana – jeden przypadek i Blastocystis hominis – osiem przypadków). Objawy żołądkowo-jelitowe ( wzdęcia, zmęczenie, naprzemiennie biegunki i zaparcia) uległy poprawie u siedmiu pacjentów. W badaniu nie ingerowano w dietę uczestników ani ich styl życia [1]. Zaobserwowano również, iż olejek z oregano był bardziej skuteczny przeciwko wielu szczepom Giardia lamblia niż zwykły lek przeciwpasożytniczy – tinidazol. Mechanizmy działania olejku były podobne do działania przeciwbakteryjnego olejku: rozerwanie błon komórkowych prowadziło do zmian w równowadze osmotycznej, jak również nieodwracalnych uszkodzeń tzw. białek kotwiczących obecnych w jądrach komórek pasożytów. W badaniu przeprowadzonym przez Santoro i in. zaobserwowano aktywność olejku z oregano przeciwko świdrowcowi (Trypanosoma cruzi), odpowiedzialnemu za występowanie choroby Chagasa. Sugeruje się, iż tymol może być substancją odpowiedzialną za działanie bójcze na pasożyty [2]. Olejek z oregano na grzybicę Skuteczność przeciwgrzybicza oleju oregano i jego dwóch głównych składników została udowodniona in vitro i in vivo. W porównaniu do innych przetestowanych olejków eterycznych (mięta, szałwia i lawenda), olej z oregano miał najwyższą aktywność przeciwgrzybiczą i był skuteczny nawet po rozcieńczeniu do jednej dziesiątej stężeń pozostałych olejów. Powodował zmniejszenie liczby aktywnych metabolicznie komórek o 95% w ciągu 6 godzin ekspozycji. Wśród głównych składników olejku znalazł się karwakrol i tymol, które wykazywały najwyższy poziom aktywności przeciwgrzybiczej [3]. Badania wykazały, że olej z oregano jest skuteczny przeciwko Candida albicans, pospolitej infekcji grzybiczej jamy ustnej, przewodu pokarmowego i pochwy [4]. Jego działanie bójcze, podobnie jak w przypadku zakażeń pasożytniczych opierało się na właściwościach obecnego w olejku karwakrolu [5][6]. Substancja ta może być środkiem profilaktycznym w kandydozie pochwy, co sugeruje jej rolę w zapobieganiu powtarzającym się przewlekłym zakażeniom u kobiet podatnych na infekcje. Olejek z oregano zastosowanie zewnętrzne Zewnętrznie, olejek z oregano może być stosowany w: grzybicy stóp i paznokci; kandydozie [7]; przypadku ugryzień i swędzącej skóry. Można wcierać kilka kropel olejku z oregano w miejsca objęte procesem chorobotwórczym. Jeśli pojawi się zaczerwienienie lub podrażnienie, należy zaprzestać stosowania olejku; jako dodatek do szamponu w walce z łupieżem. W tym przypadku należy dodać do kosmetyku kilka kropli olejku, dokładnie nanieść na włosy wraz z szamponem, aż do uzyskania piany, pozostawić na skórze głowy i włosach kilka minut, a następnie spłukać; dodatek do mydła w płynie lub żelu pod prysznic. Olejek ma właściwości przeciwbakteryjne, dlatego będzie działał antyseptycznie; pielęgnacji jamy ustnej, jako dodatek do pasty do mycia zębów; bądź wcierając w dziąsła czy też przepłukując jamę ustną rozcieńczonym roztworem olejku. Olejek z oregano dla dzieci Olejek z oregano nie powinien być stosowany u małych dzieci. W żadnym przypadku nie należy wlewać go do nosa, gdyż może uszkodzić błonę śluzową. Należy obchodzić się z nim ostrożnie, tak aby nie dostał się do oczu. Trzeba pamiętać, iż olejek ten jest sprzedawany zazwyczaj w dużym stężeniu i przed jego użyciem konieczne jest rozcieńczenie. Kroplę olejku można rozcieńczyć w stosunku do 4 kropel oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia lub oleju kokosowego. Można też zastosować go w formie inhalacji. Olejek u dzieci powinno stosować się wyłącznie po konsultacji z lekarzem. Jego dawkowanie mające korzystne działanie nie zostało określone, dlatego specjalista medycyny powinien podjąć decyzję, czy użycie olejku u konkretnej osoby jest wskazane i uzasadnione. Olejku z oregano powinny unikać osoby uczulone na tymianek, miętę i szałwię. Ponadto może ograniczać wchłanianie żelaza, prowadząc do anemii, dlatego trzeba zwrócić szczególną uwagę podczas jego przyjmowania. Olejek z oregano posiada właściwości przeciwpasożytnicze i przeciwgrzybicze, prawdopodobnie dzięki obecności substancji takich jak tymol i karwakrol. Zewnętrznie można stosować go w przypadku zmian skórnych, łupieżu, w pielęgnacji zębów oraz jako dodatek do żeli i mydeł pod prysznic, ze względu na właściwości antyseptyczne. Nie zaleca się stosowania olejku z oregano u dzieci, a wszelkie zastosowanie u dorosłych powinno opierać się o rozcieńczone preparaty olejku. Literatura: [1] M. Force, W. S. Sparks, and R. A. Ronzio, “Inhibition of enteric parasites by emulsified oil of oregano in vivo.,” Phytother. Res., vol. 14, no. 3, pp. 213–4, May 2000. [2] G. F. Santoro, M. das Graças Cardoso, L. G. L. Guimarães, A. P. S. P. Salgado, R. F. S. Menna-Barreto, and M. J. Soares, “Effect of oregano (Origanum vulgare L.) and thyme (Thymus vulgaris L.) essential oils on Trypanosoma cruzi (Protozoa: Kinetoplastida) growth and ultrastructure,” Parasitol. Res., vol. 100, no. 4, pp. 783–790, Mar. 2007. [3] Konstantia Adam, † Afroditi Sivropoulou, ‡ Stella Kokkini, ‡ and Thomas Lanaras, and Minas Arsenakis*, “Antifungal Activities of Origanum vulgare subsp. hirtum, Mentha spicata, Lavandula angustifolia, and Salvia fruticosa Essential Oils against Human Pathogenic Fungi,” 1998. [4] R. Giordani, P. Regli, J. Kaloustian, C. Mikaïl, L. Abou, and H. Portugal, “Antifungal effect of various essential oils against Candida albicans . Potentiation of antifungal action of amphotericin B by essential oil from Thymus vulgaris,” Phyther. Res., vol. 18, no. 12, pp. 990–995, Dec. 2004. [5] N. Chami, S. Bennis, F. Chami, A. Aboussekhra, and A. Remmal, “Study of anticandidal activity of carvacrol and eugenol in vitro and in vivo,” Oral Microbiol. Immunol., vol. 20, no. 2, pp. 106–111, Apr. 2005. [6] F. Chami, N. Chami, S. Bennis, J. Trouillas, and A. Remmal, “Evaluation of carvacrol and eugenol as prophylaxis and treatment of vaginal candidiasis in an immunosuppressed rat model,” J. Antimicrob. Chemother., vol. 54, no. 5, pp. 909–914, Nov. 2004. [7] Nurzyńska- Wierdak Renata, “Lebiodka pospolita (Origanum vulgare L.) – dziko rosnąca i uprawiana roślina zielarska,” A N N A L E S U N I V E R S I T A T I S M A R I A E C U R I E – S K Ł O D O W S K A L U B L I N – P O L O N I A, vol. XXII, no. 4, 2012. Olejek z oregano na pasożyty i grzybicę. Olej z oregano dla dzieci - Oddano 19 głosy.
Innymi słowy, jedzenie olejku z oregano może pomóc ciału pozbyć się złośliwych komórek nowotworowych, jednocześnie chroniąc zdrowe komórki. Mam sprowadzony olejek, kupując olejek dostaniesz dodatkowo spis zastosowań i dawkowanie tego olejku z oregano (uwaga kazdy olejek jest inny to dawkowanie jest do tego olejku) 1. Zwalcza infekcje Oregano – czy wiemy o nim wszystko Zioła to dobro cenione od wieków. Stosowane były i są w różnych kulturach. W dzisiejszych czasach jedynie w plemionach, które nie mają dostępu do współczesnej medycyny, nadal aktywnie wykorzystuje się obecne w ich środowisku rośliny. Miejscowi szamani potrafią z nich sporządzić „magiczną miksturę” niemal na każde schorzenie. W środowisku naukowym anty-drobnoustrojowa aktywność ziół jest stopniowo potwierdzana dzięki badaniom naukowym prowadzonym na całym świecie. Tematyka ziołolecznictwa cieszy się ogromnym zainteresowaniem. Istnieje bardzo dużo publikacji dotyczących działania przeciwgrzybiczego, przeciwbakteryjnego, przeciwwirusowego, przeciw-pasożytniczego czy przeciwnowotworowego różnych roślin. Wiele uniwersytetów prowadzi badania dowodzące ich skuteczności. Naukowcy ciągle szukają alternatywy dla związków syntetycznych, które hamowałyby wzrost mikroorganizmów i miały mniej skutków ubocznych oraz byłyby tańsze w produkcji. Pomimo ogromnego rozwoju medycyny i farmacji w ostatnich latach stosowane dotąd strategie terapii chorób bakteryjnych, grzybiczych czy wirusowych są nadal niezadowalające. Dlatego aktualnie bierze się pod uwagę substancje pochodzenia roślinnego jako potencjalnie bardzo obiecujące terapeutyki w leczeniu (i profilaktyce) wielu chorób infekcyjnych. Oregano – przyprawa i nie tylko Wymieniając rośliny przyprawowe o najsilniejszych właściwościach anty mikrobowych, ze względu na obecność substancji aktywnie czynnych, w tym przede wszystkim olejków, należy wskazać między innymi oregano. Choć nam pewnie kojarzy się to zioło głównie z dodatkiem do dań kuchni śródziemnomorskiej oraz jako składnik znanej przyprawy prowansalskiej lub po prostu pizzy. Natomiast olejek i wyciągi z tej rośliny mają znane działanie odkażające i wykrztuśne. Są stosowane do płukania jamy ustnej i gardła, inhalacji górnych dróg oddechowych przy stanach zapalnych oraz do kąpieli leczniczych. Oregano, również jest stosowany do poprawiania trawienia, a także ma właściwości żółciopędne. W niektórych rejonach świata leczy się nim nieprawidłowości miesiączkowania, różne bóle (rwa kulszowa, bóle głowy, ból zęba, bóle mięśni, bóle w chorobach nowotworowych), przeziębienia, grypę, reumatyzm, problemy z wątrobą i nerkami, czy zapalenie migdałków. Zewnętrznie stosuje się np. na ukąszenia i rany. W medycynie chińskiej olejek z oregano jest lekarstwem na przeziębienia, wymioty, żółtaczkę, czerwonkę i niedożywienie w dzieciństwie. Olejek podobno stosuję się też do zabijania wszy, a w homeopatii uważany jest za afrodyzjak. Skład olejku z oregano oraz cenny Karwakrol. Oregano inaczej Lebiodka pospolita ma przyjemny korzenno-ziołowy zapach. Dlatego od dawna jest ceniony za swoje właściwości aromatyczne w kuchni. Ze względu na zawartość olejów eterycznych, związków fenolowych, flawonoidów, kwasów organicznych i związków mineralnych wykazuje szerokie właściwości lecznicze, działa antyoksydacyjnie, przeciwzapalnie oraz antydrobnoustrojowo. Wiele z działań leczniczych oregano zostało poparte badaniami in vitro oraz na zwierzętach lub testach z wyizolowanych ekstraktów i substancji chemicznych z oregano. Główną substancją biologicznie aktywną jest olejek, a jego głównymi składnikami to tymol i karwakrol, oraz sabinen i cis-hydrat sabinenu, germakren D, ß-kariofilen, terpinen-4-ol. Między innymi dzięki nim oregano ma silne właściwości przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, przeciwutleniające i przeciwdrobnoustrojowe. Olejek z oregano ma także właściwości przeciwwirusowe i owadobójcze. Istnieją również ograniczone dowody naukowe, iż olejek ma właściwości przeciwnowotworowe, uspokajające, moczopędne, napotne, przeciwbólowe i poprawiające trawienie. Wspominany karwakrol ma właściwości antybakteryjne i przeciwgrzybicze. A razem z zawartym w oregano tymolem hamują wzrost bakterii i mogą wspomóc naturalne konserwowanie żywności. W skład naturalnych ekstraktów olejku z oregano mogą wchodzić setki różnych dodatkowych naturalnych składników chemicznych, w tym linalol, gamma terpinen, p-cymen i terpinen-4-ol (o właściwościach przeciwbakteryjnych). Terpinen-4-ol chroni np. przed procesami gnilnymi drzewo herbaciane. Te dodatkowe substancje dodatkowo wpływają na korzystne lecznicze właściwości rośliny. Ilość zawartych związków zależy przede wszystkim od gatunku, rodzaju upraw oraz samej produkcji gotowego produktu. Warto wiedzieć... Na aromat oregano wpływają dwie podstawowe substancje chemiczne mianowicie wspomniany karwakrol i sabinen. Karwakrol jest odpowiedzialny w dużej mierze za ostry i szczypiący smak oregano. Jak więc nie trudno zauważyć cenny karwakrol jest substancją lotną i nie sposób szukać jego dużych ilości np. w suszu czy przyprawie. Najlepszym jego źródłem będą odpowiednie naturalne ekstrakty olejku z oregano, zwłaszcza te standaryzowane na zawartość tego związku Oregano a grzybice i inne mikroby - Badania Badania naukowe grupy Sahin i in. [2004] dowodzą, że olejek z oregano wykazuje aktywność antydrobnoustrojową przeciw 15 szczepom bakterii oraz 15 gatunkom grzybów chorobotwórczych. Dodatkowo badania Hussaina i in [2011] pokazują, że przejawia on oprócz właściwości przeciwbakteryjnych i antynowotworowych, także aktywność antymalaryczną. Inne dane wykazały, że olejek z oregano ma nawet działanie hamujące wzrost wieloopornych szczepów takich jak pałeczka ropy błękitnej (Pseudomonas aeruginosa) i pałeczka okrężnicy (Escherichia coli) oraz również działa przeciwgrzybiczo [Penalver i in. 2005, Bozin i in. 2006]. Inne badania (Lamberta i in. 2001) pokazują również, że główne składniki olejku z oregano hamuje wzrost takich bakterii jak pałeczka ropy błękitnej (P. aeruginosa) czy gronkowiec złocisty (Staphylococcus aureus). Natomiast inni naukowcy [Albado i in. 2001] dowodzą, że olejek z lebiodki wykazuje aktywność antymikrobową w stosunku do wszystkich badanych bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych. W testach porównujących aktywność antybakteryjną i antygrzybiczną olejków eterycznych pozyskiwanych z bazylii, tymianku i oregano okazało się , że najbardziej skuteczny i aktywny był olejek z oregano. Lebiodka pospolita oprócz działania przeciwgrzybiczego (np. w stosunku do Candida spp.) także udokumentowane działanie przeciw pasożytnicze (Cleff i in. 2010, Santoro i in. 2007). Sugeruje się, że ze względu na cenne właściwości przeciwbakteryjne i antyoksydacyjne olejek z oregano może być w przyszłości używany jako naturalny konserwant żywności, a także w przemyśle farmaceutycznym. Na przykład według publikowanych badań w marcu 2003 roku, olejek z oregano opóźnia psucie świeżych wyciągniętych prosto z wody azjatyckich okoni morskich, hamując rozwój bakterii i przedłużając przydatności do spożycia aż do 33 dni. Analizy naukowe wskazują, że aktywność anty drobnoustrojowa lebiodki jest mocno związana z obecnością tymolu i karwakrolu, dlatego też najlepszym źródłem do jego stosowania jest właśnie ekstrakt / olejek z oregano. Mechanizm działania zawartego w olejku z oregano karwakrolu Współcześnie prowadzone badania naukowe umożliwiają nam potwierdzenie działania leczniczego różnych olejków eterycznych, a to dzięki szybkiemu rozwojowi metod analitycznych. Odkrywane są również ich różne mechanizmy działania. Jedną z cech charakterystycznych olejków jest to, że w ich skład może wchodzić kilkanaście lub kilkadziesiąt różnych związków o różnych stężeniach i właściwościach. Właśnie to bogactwo powoduje, że olejki eteryczne wykazują działanie przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, przeciwgrzybicze, przeciw-pasożytnicze, a także przeciwzapalne czy immunostymulujące podnosząc naszą naturalną odporność na infekcje. Związki terpenowe pozyskiwane z olejków eterycznych są substancjami o dużej lipofilności, co umożliwia im łatwe przenikanie przez ścianę i błonę komórkową różnych niepożądanych drobnoustrojów prowadząc do zaburzeń spójności ich struktur. Jednym z sugerowanych mechanizmów toksyczności jest zwiększenie przepuszczalności błony komórkowej, co w konsekwencji prowadzi do zbytniej utraty jonów (wodoru i potasu). Innym mechanizmem wpływu olejków eterycznych lub ich terpenoidowych składników jest koagulacja cytoplazmy bakterii. Oba te procesy ostatecznie prowadzą do śmierci bakterii. Toksyczne oddziaływanie olejków in vitro w większym stopniu obserwowano szczególnie na wielu rodzajach bakterii Gram-dodatnich, w mniejszym natężeniu na bakteriach Gram-ujemnych, co zapewne związane jest z niewielkimi różnicami w budowie ich ściany komórkowej. Olejek z oregano działa bakteriobójczo w stosunku do szczepów Staphylococcus aureus oraz Staphylococcus epidermidis, zdolnych do tworzenia biofilmów. Przypuszcza się, że to obecność karwakrolu i tymolu powoduje hamowanie powstawania chroniącego bakterie biofilmu, przez co może bezpośrednio wpływać na komórki drobnoustrojów według opisanych wcześniej mechanizmów. Bardzo ciekawe są skąpe informacje sugerujące działanie antywirusowe wobec patogenów wywołujących gorączki krwotoczne. Zauważono, że olejek z oregano wykazuje aktywność w stosunku do wirusa żółtej febry. Olejek z oregano a gatunek rośliny Ważne jest, iż nie każdy olejek z oregano ma te same właściwości lecznicze. Badania prowadzone na roślinach pozyskiwanych w różnych części świata ukazują znaczne zróżnicowanie zawartości karwakrolu i składu chemicznego olejku z oregano z zależności od czynników środowiskowych, genetycznych i ontogenetycznych. Jest to szczególnie ważne, gdy wykorzystuje się właściwości lecznicze olejku w medycynie. Największe różnice stwierdzono w zawartości dwóch fenoli: karwakrolu i tymolu. Odpowiednia ilości tych komponentów w olejku może zwiększyć skuteczność antydrobnoustrojową preparatu. Dlatego ważna jest jakość i skład olejku z oregano jaki stosujemy. Warto wybierać naturalne ekstrakty nie zawierające alkoholu standaryzowane na gwarantowaną ilość zawartego w jednej dawce karwakrolu. WYBRANA LITERATURA. Baricevic, Dea and Tomaz Bartol. 2002. The biological/pharmacological activity of the Origanum genus. In Oregano: the genera Origanum and Lippia. Edited by Spiridon E. Kintzios. London: Taylor & Francis. (HSA Library) Gruenwald, Joerg, Thomas Brendler and Christof Jaenicke, eds. 2000. PDR for herbal medicines. Montvale, NJ: Medical Economics. (HSA Library) 16. Bown, Deni. 2001. The Herb Society of America new encyclopedia of herbs & their uses. New York: DK. 36. Duke, James A. 2002. Handbook of medicinal herbs. Boca Raton: CRC Press. (HSA Library) Makinen, Seija Marjatta and Kirsti Kaarina Paakkonen. 2002. Processing, effects and use of oregano and marjoram in foodstuffs and in food preparation. In Oregano: the genera Origanum and Lippia. Edited by Spiridon E. Kintzios. London: Taylor & Francis. (HSA Library) 62. Kokkini, Stella. 1997. Taxonomy, diversity and distribution of Origanum species. In Oregano: proceedings of the IPGRI international workshop on oregano 8-12 May 1996, CIHEAM, Valenzano (Bari), Italy. Edited by S. Padulosi. Rome: International Plant Genetic Resources Institute. Nostro A., Blanco Cannatelli Enea V., Flamini G., Morelli I., Roccaro Alonzo V., 2004. Susceptibility of methicillin-resistant Staphylococci to oregano essential oil, carvacrol and thymol. FEMS Microbiol. Lett. 230 (2), 191–197. i inne... Pełna bibliografia dostępna u autora publikacji Artykuł napisany na podstawie literatury naukowej i popularnonaukowej. Bibliografia u autora. Wszelkie prawa zastrzeżone. Zapraszamy - Sklep Internetowy - Naturalne Suplementy CaliVita

Nr produktu: 9.3.08. 10 ml. 45,00 zł. Dodaj do koszyka. Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: 45,00 zł. Mykobooster to olejek do pielęgnacji paznokci ze skłonnością do grzybicy. Produkt jest mieszanką naturalnych olejów tamanu, drzewa herbacianego, mięty pieprzowej czy olejku oregano.

Właściwości oregano są dużo ciekawsze i dotyczą nie tylko zastosowania w kuchni, czyli zmysłu smaku i węchu czy wrażliwości na piękno (zioło stosuje się w kosmetykach), ale i wpływu na naszego zdrowia. W tym artykule odpowiemy na pytania na co pomaga olejek z oregano, jak go stosować, jakie jest odpowiednie dawkowanie, na co pomaga i czy prawdą jest, że walczy z pasożytami? Oregano stosowano w medycynie naturalnej od wieków. Wykorzystywano je z myślą o układzie oddechowym i pokarmowym. Oregano było także uznawane za pomocne przy problemach skórnych. W starożytnej Grecji i Rzymie wykorzystywano je jako najsilniejsze naturalne antidotum na truciznę oraz jako roślinę idealną na ból mięśni. Lebiodka pospolita (Origanum vulgare), zwana popularnie oregano lub dzikim majerankiem może trafić do nas w różnej postaci. Na targu znajdziemy ją w aromatycznych pęczkach lub doniczkach. W aptece może ona mieć formę olejku zamkniętego w kapsułce lub olejku eterycznego. Oregano jest także używane w postaci świeżych liści i suszu. Możemy posadzić je w ogródku lub wychodować na domowym parapecie. Jednak to dzięki współczesnej medycynie i badaniom naukowym poznaliśmy lepiej jego substancje aktywne i właściwości terapeutyczne. Co znajdziesz w tym artykule 1 Właściwości zdrowotne i zastosowanie oregano Oregano na drobnoustroje. Prawda czy fałsz? Oregano skuteczne w walce z bakteriami Witaminy i minerały w lebiodce Oregano na wspomaganie trawienia 2 Oregano. Działanie wykrztuśne. 3 Przeciwwskazania i zalecane środki ostrożności do zażywania olejku z oregano 4 Jak wybrać suplement diety z oregano? Co to jest standaryzacja? Polecane produkty i suplementy diety z oregano 5 Jak stosować olejek oregano? Dawkowanie: 6 Źródła/fact checking Oregano jest w tej chwili jednym z najlepiej przebadanych ziół, którego właściwości zdrowotne zostały potwierdzone przez naukowców. Warto więc na początek zapoznać się z głównymi polami zastosowania fascynującej roślinki: Oregano wpływa na zdrowie układu oddechowego, oraz; poprawia odporność; jest stosowane dla utrzymania prawidłowego funkcjonowania gruczołu piersiowego; posiada właściwości żółciopędne i żółciotwórcze; jest wykorzystywane dla zdrowia układu sercowo-naczyniowego; poprawia funkcjonowanie serca; wzmacnia naczynia krwionośne; zwiększa elastyczność i wytrzymałość naczyń krwionośnych i ścian naczyń włosowatych; normalizuje ciśnienie krwi; Herbata z oregano poprawia jakość snu; wspomaga proces trawienia. Zawarte w oregano substancje, takie jak kwasy fenolowe, olejki eteryczne oraz flawonoidy wykazują działanie przeciwgrzybiczne i przeciwbakteryjne[1]. Wynikiem obecności w zielu oregano kwasów fenolowych, olejków eterycznych oraz flawonoidów są właściwości przeciwdrobnoustrojowe wobec bakterii Gram +i Gram -,włączając w to również bakterie oporne na antybiotyki. Olejek eteryczny uzyskiwany z lebiodki wykazuje aktywność przeciw drobnoustrojom, które stanowią czynnik chorobotwórczy w stosunku do człowieka i roślin, a także mogą zanieczyszczać żywność[2, 3]. Stwierdzono, że karwakrol i tymol hamują rozwój różnych bakterii i grzybów oraz mogą być pomocne w zachowaniu odpowiedniej równowagi mikroflory jelitowej i właściwego trawienia.[4] Liczne badania w warunkach in vitro wykazały, że olejek z oregano skutecznie hamuje wzrost wielu patogenów bakteryjnych w tym E. coli, Klebsiella pneumoniae, Staphylococcus aureus, Listeria monocytogenes oraz grzybów z rodzajów: Candida, Fusarium, Aspergillus, Rhizopus i Penicillium. Ponadto, olejek z oregano wykazuje właściwości antybakteryjne w stosunku do bakterii Helicobacter pylori[10], która poprzez wydzielanie ureazy neutralizuje kwasowość żołądka. Zahamowanie wydzielania ureazy jest możliwe dzięki naturalnie występującym związkom fenolowym w oregano[11]. Związki fenolowe mogą również zwiększać przepuszczalność błon komórkowych pozostałych bakterii, co prowadzi do zaburzenia równowagi wewnętrznej komórki bakteryjnej i zakłóca wytwarzanie energii potrzebnej bakteriom do rozwoju lub namnażania się[12,13]. Skuteczna, ze względu na stężenie i przyswajalność składników, jest forma olejku. Wspomaga układ immunologiczny, pomaga zwalczać pasożyty i stosuje się go przy infekcjach bakteryjnych oraz grzybiczych. Obok olejku z chrzanu i czosnku, jest tym, który silnie działa na bakterie: E. coli, Salmonella, Listeria monocytogenes czy grzyby Candida albicans. Ponadto posiada właściwości odtruwające organizm, na przykład po zjedzeniu nieświeżych produktów spożywczych, ponieważ zatrzymuje rozwój drobnoustrojów w organizmie. Dzikie oregano, dojrzewające w naturalnym środowisku w promieniach słońca zawiera bardzo wiele bezcennych składników: flawonoidy i minerały – cynk, wapń, żelazo, magnez, potas, sód. Jest także dobrym źródłem witaminy C, która uszczelnia naczynia krwionośne, ale także ułatwia asymilację żelaza, jest niezbędna w syntezie kolagenu, wzmacnia dziąsła i zęby. Ponadto w oregano znajduje się witamina A, która korzystnie wpływa na narząd wzroku, E – zwana witaminą młodości, K, która odgrywa ważną rolę w krzepliwości krwi oraz witaminy z grupy B – odpowiedzialne za prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego. Oregano posiada właściwości żółciopędne i żółciotwórcze. Badania in vitro i na modelu laboratoryjnym wykazały ponadto, że jest rośliną o silnych właściwościach antyoksydacyjnych, co wynika z działania związków fenolowych, a w szczególności kwasu rozmarynowego[8,9] obecnego naturalnie w olejku. Stosowane w naturalnej postaci, czyli zioła dodawanego do potraw lub koktajli, oregano jest także źródłem błonnika, który pełni ważną rolę w funkcjonowaniu przewodu pokarmowego. Odpowiada za lepszą perystaltykę jelit, wpływa na zmniejszenia uczucia głodu i przyczynia się do regulacji rytmu wypróżnień. Oregano może wzmagać wydzielanie śluzu przez błony śluzowe górnych dróg oddechowych, co wspomaga funkcjonowanie układu oddechowego.[7] Można stosować oregano doustnie, ale popularne są także inne formy. Najprostszą są inhalacje (kilka kropel do miski z ciepłą wodą), w przypadku mocno zatkanego nosa, można także wdychać olejek bezpośrednio z buteleczki. Chętnie stosowane są także płukanki (kilka kropel należy rozpuścić w szklance wody) lub przyjmowanie podjęzykowe (2–3 krople rozpuścić w łyżeczce oliwy i trzymać pod językiem). Pamiętajmy jednak, że za każdym razem, gdy domowe sposoby kuracji – nawet tak wspaniałym składnikiem – nie przynoszą efektów, należy skontaktować się z lekarzem. Dostępne są także badania sugerujące aktywność związaną z odczuwaniem bodźców. Jest ona związana z zawartością karwakrolu w olejkach eterycznych.[6] Karwakrol zawarty w oregano działa na receptory dzięki czemu zmniejsza wrażliwość neuronów i tym samym zmniejszenie odczuwania bodźców. Stosowany niewłaściwie olejek może podrażniać przewód pokarmowy. W przypadku dzieci przyjmowanie i dawkowanie powinno być uzgodnione z lekarzem. Olejku nie powinny stosować kobiety w ciąży i w okresie laktacji. Skutkiem ubocznym może być też reakcja alergiczna lub podrażnienie układu pokarmowego. Ze względu na drażniące działanie tymolu, ekstrakty należ rozcieńczać przed podaniem np. bezpośrednio na skórę. Lepiej nie eksperymentować samemu z mocnymi preparatami i stosować się ściśle do zaleceń na etykiecie. Jeśli jednak zachowujemy umiar i środki ostrożności, to oregano możemy stosować w domu na różne sposoby. Uprawiać na parapecie jako roślinę ozdobną lub dodawać świeże oregano do sałatek, makaronów czy pizzy, by wzbogacić ich smak. Roślina kwitnie od czerwca do sierpnia. Aby mieć własną przyprawę i ziele do naparów, można ją wówczas zbierać i suszyć, zawieszoną w pęczkach w przewiewnym miejscu. Obecnie olejek z oregano można znaleźć w aptekach w postaci miękkich kapsułek i nalewek. Podejmując decyzję o postaci w jakiej z niego skorzystamy należy wziąć pod uwagę, że skondensowane oregano ma ostry smak. Zazwyczaj łatwiej przyjmować go w formie kapsułek jako suplement. Dodatkowo, w ten sposób łatwiej jest monitorować dawkowanie. Jeśli przyjmujesz go w formie płynnej, możesz nałożyć kilka kropli olejku na język, dodać do jakiegoś napoju. Podobnie można zrobić z kapsułką, ale zazwyczaj jej zawartość jest tłusta, gdyż łączy się go z innym olejem. Warto zwracać także uwagę na standaryzację Standaryzacja jest to zapewnienie producenta o określonej zawartości substancji czynnej. Już wcześniej pisaliśmy, że tak naprawdę naukowcy sprawdzili, co w oregano odpowiada za jego konkretne działanie. W ten sposób wiemy, że bardzo istotna jest informacja o zawartości karwakrolu i tymolu, bo to ich działanie było weryfikowane w licznych badaniach. Wybierając suplement diety powinniśmy uważnie przeczytać etykietę, jeśli jest na niej jedynie informacja o ilości samego zioła, to oznacza, że producent nie jest w stanie zagwarantować czy produkt posiada ważne substancje czynne. Przeanalizowaliśmy więc oferty w popularnych polskich aptekach i naszą uwagę zwróciły kapsułki olejku z oregano pospolitego firmy Solgar. Dlaczego? zawierają one olejek z ore­gano uzyskany z liści tej rośliny bez użycia rozpuszczalników. Co ważne jest on stan­daryzowany. Dzięki temu wiemy więc, że zawiera minimum 70% karwakrolu i maksymalnie 6% tymolu. Do produkcji wykorzystano ore­gano pospolite. Olejek przyjmuje się najczęściej doustnie, ale oprócz formy płynnej dostępne są także kapsułki z ekstraktem z oregano. Niezależnie od formy należy pamiętać o właściwym dawkowaniu i sposobie podawania. Ze względu na ostry smak, oregano może podrażniać jamę ustną i przewód pokarmowy. Stosując je profilaktycznie i w łagodnych dolegliwościach, zaleca się rozcieńczać 1–2 krople olejku na szklankę wody lub soku. Można go też łączyć z oliwą z oliwek i miodem, by złagodzić jego smak. Dawkowanie uzależnione jest od rodzaju i nasilenia dolegliwości, dlatego uważnie przeczytajmy ulotkę dołączoną do opakowania. Kuracja nie powinna trwać dłużej niż tydzień. Pamiętajmy, że przedawkowanie szkodzi zdrowiu – niszczy naturalną i potrzebną florę bakteryjną. Kupując olejek z oregano, zwróćmy także uwagę na jego skład. Ważne, by wybrać taki, który zawiera stuprocentowy ekstrakt z oregano. W innym przypadku musimy się liczyć z niższą jakością oraz mniejszą skutecznością właściwości leczniczych. Ze względu na różne stopnie stężenia substancji czynnych trudno jest jednoznacznie określić dawkowanie. Samo zioło jest bezpieczne dla osób zdrowych spożywających je w rozsądnych ilościach. W przypadku suplementów diety ważne jest stosowanie się do zaleceń producenta, który tworząc je kieruje się oficjalnymi normami odnośnie zawartości tymolu i karwakrolu. Dla przykładu: polecany przez nas Olej z dzikiego oregano firmy Solgar ma zalecaną porcję do spożycia w ciągu dnia na poziomie 17,5 mg. Wiarygodność naszych tekstów możesz sprawdzić analizując badania naukowe lub inne weryfikowalne źródła wiedzy, na jakich opieramy się pisząc teksty. Lett Appl Microbiol. 2003;36(3):162-7. Letters in Applied Microbiology 2003, 36, 162–167 Rev. bras. farmacogn. 21 (6). Dec 2011 Bromat. Chem. Toksykol. – XLV, 2012, 3:308-314 Industrial Crops and Products 2016, 92, 19-25, Phytotherapy Research, 1996, 342-344. Postępy Fitoterapii 2008; 4:233-239. Industrial Crops and Products 2016; 92:19–25. Molecules 2018; 23:2077. Adv. Technol. 2015; 4(2):5-10. Appl. Environ. Microbiol. 2005; 71(12):8558-64 Molecules 2009; 14(8):2735-2746 Bromat. Chem. Toksykol. 2012; 3:308–314. . 439 144 283 610 785 112 192 615

olejek z oregano grzybica paznokci